Kelâmbaz

Şiir: Kabirler

 

Aydınlık şehirde bir karanlık yer:
Duvarla, mermerle kaplı kabirler.
Sessiz, nefessiz yüzler görürler..
Neş’esiz, hüzünlü, dertli kabirler…

Bir çıkmaz yol olur, geri dönüşsüz,
Vardın mı etrafta her şey soluksuz.
İzler bırakacak sende kuşkusuz;
Yalansız, riyasız, yaslı kabirler…

Sükut mesrur olmuş, ıssızlık derin,
Parlaklığı sönmüş soğuk mermerin.
Ağaçlar mı desem, yemyeşil serin,
Sanki hayat sunar bize, ölü kabirler.

Bir korku kaplar ki nedensiz seni,
Karanlık kuşatır aydın çehreni.
Yaradan kaldırır gaflet perdeni;
Dünyada ahreti yaşar kabirler…

Ey Adem bu gidiş nereye, düşün!
Yolun son bulacak burada, kesin.
Sevdasız vuslata erişmek çetin,
Kaygılı, kederli, gamlı kabirler…

Yorum Yaz

Bu site reCAPTCHA ve Google tarafından korunmaktadır Gizlilik Politikası ve Kullanım Şartları uygula.

Bizi Takip Et!