Kelâmbaz

Şiir: Ehl-i Harâbât

Güllerin rengine, hapsolan koku;
Saraylardan sürüp, çıkar kendini.
Bir damlacık suda, nilüfer doku;
Var olma yükünden, kurtar kendini.

Kadehteki şarap, içilmedikçe;
Yaşlar yanaklara, süzülmedikçe;
Mürekkep kalemden, dökülmedikçe;
Boğazdaki düğüm, boğar kendini.

Güneş olup ateş, giymezsen eğer,
Mum olup beyninden, yanmazsan eğer,
Vefatından evvel, ölmezsen eğer,
Zinhar! Dirilerden sayma kendini.

Teşbihten Tenzihe seyrân et de gel.
Akıldan aşka çık cevlân et de gel.
Hesabı kitabı virân et de gel.
Ol Ehl-i Hârâbât; mest et kendini.

Nefeslerden kervân; yükünüz candır!
Gönderen Serâzât, zâr u bîcandır!
Alıcının adı; can u canandır!
Kim veda ederken izler kendini!

– – – – –

Necip YILDIRIM Şiirlerinden Bazıları:

5 comments

Bu site reCAPTCHA ve Google tarafından korunmaktadır Gizlilik Politikası ve Kullanım Şartları uygula.

Bizi Takip Et!